تو را من چشم در راهم نه به هنگامه ي نيما

من تو را چشم در راهم به وقت درماندگي در اوج تنهاييها

كه بيايي و ببيني كه منم تنهايم يلدا !

و شايد در شب بلند يلدا چشم به راهت باشم

تا بيايي و بشيني و بخندي و شايد

حتي براي همان يك دقيقه بلنداي شب

من را بفهمي و گوش هايت را باز كني

آنقدر كه حتي پچ پچ هاي دردم را بشنوي

و خيالم آسوده شود كه لااقل هم سن هايم مرا مي فهمند !

خسته شدم بس كه دردها را فرياد كردم و بزرگتر ها خنديدند !

تو را من چشم در راهم بيا اي خسته ي از همه چيز بگريخته !

اين ها رو موقعي كه خواستم بهت پيغام بدم همينجور گفتم اميدوارم مثل بقيه شعرام ايراد ادبياتي نداشته باشه راستي من آپم و منتظر تو دوست گل